Tibetaanse Volksopstand herdacht in Den Haag

Tibetanen en supporters kwamen op 10 maart 2017 naar de Chinese ambassade, met vlaggen en spandoeken. De Tibet Support Groep, de International Campaign for Tibet en de Tibetaanse Gemeenschap Nederland boden de Chinese ambassadeur gezamenlijk een aan Xi Jinping gerichte petitie aan, waarin zij de schrijnende mensenrechtensituatie in Tibet aankaarten en aandringen op vrijlating van politieke gevangenen en een einde aan de aanhoudende repressie.
Nyima Lhamo sprak over de situatie van politieke gevangenen in Tibet.
Hierna begon de vreedzame tocht door Den Haag.

De getuigenis van Nyima Lhamo voor de Subcommissie Mensenrechten van het Europees Parlement leest u hier.

Herdenking Tibetaanse volksopstand. Chinese ambassade, Den Haag, 10 maart 2017

Waarom herdenken Tibetanen over de hele wereld elk jaar op 10 maart de Tibetaanse Volksopstand van 1959?
Sinds de bezetting van Tibet door het bevrijdingsleger van China in 1950 is er verzet geweest tegen de invasie. Toch wordt 10 maart 1959 beschouwd als het begin van de opstand tegen de Chinese bezetting, gezien de omvang van dit verzet en de gevolgen ervan.
Tijdens de nieuwjaarsviering van 1959 werd het gerucht steeds sterker dat het Chinese leger de Dalai Lama zou arresteren. De menigten mensen die op straat waren om Losar (Tibetaans Nieuwjaar) te vieren, begonnen zich bij het Norbulingka, het zomerpaleis van de Dalai Lama in Lhasa, te verzamelen. De Dalai Lama kon toen al geen kant meer op.
Het Chinese leger omsingelde op zijn beurt het Norbulingka en de groeiende groep loyale Tibetanen. Duizenden mensen, uit alle lagen van de bevolking, stelden zich uiteindelijk op rond het paleis.
Toen er door het Chinese leger mortiergranaten werden afgevuurd, was het duidelijk dat de Dalai Lama moest vluchten, en in vermomming ging Zijne Heiligheid op pad – een onzekere tocht over de Himalaya.
Zijn gouden gewaad bleef, in afwachting van zijn terugkeer, achter in het Potala, het winterpaleis.
De trouw die het Tibetaanse volk destijds toonde, is precies de intentie waarmee Tibetanen vandaag de dag aandacht vragen voor de situatie in Tibet.
Zij vragen politici en bestuurders van landen over de hele wereld om steun.

 

Delen: