Dhondup Wangchen in Nederland

In 2008, toen de Olympische Spelen in Peking zouden plaatsvinden, wilde Dhondup Wangchen het Tibetaanse perspectief op de Spelen geven en laten zien hoe Tibetanen in Tibet er echt over dachten. Samen met Golog Jigme en andere helpers begon hij door heel Tibet te reizen om gewone Tibetanen te interviewen en vast te leggen die hun frustratie en woede deelden. Via vrienden werden de beelden in delen naar Zwitserland gesmokkeld. De laatste opnames werden op 10 maart 2008 overhandigd, toen protesten uitbraken in Lhasa en zich maandenlang onophoudelijk over Tibet verspreidden.
Dhondup Wangchen groeide op in het afgelegen dorp Khotse in Amdo, 2000 km ten oosten van Lhasa, en was al vóór 2008 betrokken bij activisme.
In 2001 begon Dhondup Wangchen met het drukken en uitdelen van boeken over de Tibetaanse politiek en leerstellingen van Zijne Heiligheid de Dalai Lama aan Tibetanen. In 2004 drukten ze 10.000 exemplaren per keer af.
Dit was het moment waarop hij voor het eerst samenwerkte met de monnik Golog Jigme.
Voor zijn activisme werd Dhondup Wangchen verschillende keren vastgehouden, maar nooit formeel aangeklaagd.
In maart 2008 waren zijn laatste opnames echter net het land uit gesmokkeld, toen Dhondup Wangchen werd gearresteerd en ondervraagd door de Chinese geheime politie. In een hotel werd hij zeven dagen en acht nachten gemarteld op een ‘tijgerstoel’, zonder eten en slapen. Op dat moment wist zijn familie niet waar hij was.
Terwijl Dhondup in detentie zat, werd in Zwitserland de film gemonteerd en uitgebracht door de non-profitorganisatie ‘Filming for Tibet’, net voor de opening van de Olympische Spelen in augustus. Toch was het tijdens een verhoor in een Chinese gevangenis dat Dhondup Wangchen de gemonteerde versie van zijn film voor het eerst zag.
Op 28 december 2009 werd Dhondup Wangchen veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf wegens ‘ondermijning van de staatsmacht’ voor zijn betrokkenheid bij het drukken en verspreiden van boeken en het maken van de film ‘Leaving Fear Behind’. Voor zijn proces werd hem elke wettelijke vertegenwoordiging van zijn keuze geweigerd. Tijdens zijn verblijf in de gevangenis van Xichuan, een werkkamp waarnaar hij in april 2010 werd overgebracht, ging de gezondheidstoestand van Dhondup Wangchen drastisch achteruit en kreeg hij hepatitis B. In de gevangenis kreeg hij geen passende medische zorg voor deze aandoening. Bovendien werd hij slecht en discriminatoir  behandeld behandeld omdat hij een Tibetaanse, politieke gevangene was.
Zijn opsluiting bleef niet onopgemerkt en de regeringen van de Verenigde Staten, Zwitserland, Duitsland en Nederland uitten er publiekelijk hun bezorgdheid over. Tegenwoordig gelooft Dhondup Wangchen dat deze internationale aandacht een positieve invloed heeft gehad op de manier waarop hij in de gevangenis werd behandeld en dat hij minder snel het slachtoffer werd van willekeurige afranselingen en straffen.
Op 5 juni 2014 werd Dhondup Wangchen vrijgelaten. Zijn vrijheid bleef echter beperkt. Hij werd constant in de gaten gehouden en lastig gevallen door de politie en mocht zijn vrienden niet ontmoeten.
Zo’n drie en een half jaar later ontsnapte hij met de hulp van zijn neef Jamyang Tsultrim in het geheim uit de Volksrepubliek China en bereikte hij San Francisco, waar hij op 25 december 2017 met zijn familie werd herenigd.

Hij heeft zijn reisdocumenten voor vluchtelingen ontvangen en maakt een reis door Europa te maken met als doel zijn verhaal te delen en er bij het Internationaal Olympisch Comité op aan te dringen de Winterspelen van 2022 in Peking af te gelasten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bronnen ICT en ‘Filming for Tibet’