Gebedsvlaggen: Lungta en de vijf Boeddha’s

De vijf kleuren van Tibetaanse gebedsvlaggen zijn verbonden aan de windrichtingen en de dhyani Boeddha’s.
Elk van de vijf oorspronkelijke boeddha’s identificeert eerst een specifiek menselijk falen en ondersteunt ons vervolgens bij het transformeren ervan in een positieve eigenschap, waardoor de spirituele evolutie tot stand wordt gebracht die nodig is voor verlichting. Elke kleur voor een van de vijf dhyani-Boeddha’s: blauw voor Akshobhya Boeddha, wit voor Ratnasambhava Boeddha, rood voor Amitabha Boeddha, groen voor Amoghasiddhi Boeddha en geel voor Vairocana Boeddha.
LUNGTA voert hun gebeden mee op de wind.
Lungta རླུང་རྟ་, of windpaard, en staat voor geluk en succes. Lungta is een ongrijpbare innerlijke eigenschap die het welzijn van een persoon beïnvloedt.Lungta kan op verschillende manieren worden verbeterd, met als meest populaire methode het hijsen van de gebedsvlaggen met insignes en gebeden die bedoeld zijn om lungta te cultiveren. Zo wordt de gebedsvlag bedrukt met de afbeelding van het windpaard en vier andere dieren zelf de lungta genoemd.De wind staat voor snelheid, terwijl het juweeldragende paard de vervulling van wensen symboliseert.

De belangrijkste methoden om de lungta-energie te versterken, zijn het zingen van gebeden en het hijsen van specifieke vlaggen met de afbeeldingen van vijf dieren: een paard, een leeuw, een tijger, een garuda en een draak. Rondom de afbeeldingen zijn gebeden en mantra’s, en de vlaggen worden op hoge plaatsen aan touwen of palen gehangen. In Tibet worden ze ook op kleine stukjes papier gedrukt en in de wind gegooid.

 

 

 

 

De vijf dhyani-Boeddha’s.

Akshobhya Boeddha   མི་བསྐྱོད་པ་ Tibetaans: Mitrugpa
Akshobhya is een van de vijf dhyani-boeddha’s, samen met Ratnasambhava, Vairocana, Amitabha en Amoghasiddhi. Hij stamt af van de blauwe mantra “Hum” en toen hij een Boeddha werd en de verlichting bereikte, kreeg Akshobhya de leiding over het oostelijke paradijs. Zijn gemalin is Lochana (Lochana zou qua aard vergelijkbaar

zijn met Vairochana) en hij wordt normaal gesproken vergezeld door twee olifanten. Bardo Thodol (Tibetaans Dodenboek) vermeldt dat Akshobhya zich op de 2e dag aan de doden in Bardo (staat na de dood) manifesteert, na de Boeddha Vairocana (de personificatie van de dharmakaya). In de boeddhistische iconografie wordt hij meestal afgebeeld in blauwe kleur. Zijn kenmerken omvatten drie gewaden, de bel en de staf, samen met een gebedsmolen, een juweel, een lotus en een zwaard.

Ratnasambhava Boeddha

oṃ ra tna saṃ bha va tram

Ratnasambhava is de gele Boeddha in het zuiden. Zijn embleem is het ratna-juweel, dat de Bodhicitta symboliseert, de hoogste waarde van het boeddhisme. Zijn mudra is dana of vrijgevigheid, de meest fundamentele boeddhistische deugd. Hij vertegenwoordigt daarom zowel de hoogste waarden als de deugden van het boeddhisme. Hij wordt ook geassocieerd met de Tantrische rite van groei, en met welvaart in het algemeen. In Tibet wordt Vaiśravaṇa beschouwd als een wereldse dharmapāla en wordt vaak afgebeeld als een lid van het gevolg van Ratnasambhava.
Meer over de Ratnasambhava mudra: De rechterhand is uitgestrekt over de knie met de handpalm naar buiten gericht in de mudra (gebaar) van opperste vrijgevigheid. De linkerhand die in de schoot wordt geplaatst, voert de mudra van meditatie uit. Het hoofd is versierd met een kroon van goud en juwelen met oranje linten die aan de zijkanten wapperen. Bloemen sieren de toppen van de oren en decoratieve ringen hangen aan de lobben. Het lichaam is versierd met kettingen en armbanden van goud versierd met juwelen.

Amitabha Boeddha Als voormalig koning die in aanraking kwam met de boeddhistische leer, begon Boeddha Amitabha zijn leven te wijden aan verlichting. Buddha Amitabha betekent ‘grenzeloos licht’ of ‘De Boeddha van onmetelijk leven en licht’. Zijn werk draait om de verlichting van alle wezens en legt de nadruk op de kracht van mededogen.
Boeddha Amitabha opent zijn armen en verwelkomt iedereen in zijn Zuivere Land, een paradijs waar verlichting vrijwel gegarandeerd is. In de moderne tijd beschouwen boeddhisten Zuiver Land meer als een mentale toestand dan als een fysieke plaats.

De verlichtingstechniek waar Amitabha het meest voorstander van is, is de visualisatie van de wereld als een paradijs.
Hij leert dat iedereen die zijn wereld als een paradijs ziet, verlichtingsenergie zal opwekken. Boeddha Amitabha is de leider van de Lotus Familie en wordt beschouwd als een boegbeeld van enkele van de belangrijkste en krachtigste Boeddha’s zoals Witte Tara, Avalokiteshvara en Padmasambhava, en meer.
De Lotus Familie als geheel vertegenwoordigt het Westen, met de kleur rood. We zien de betekenis van het Westen dat Boeddha Amitabha omringt in zijn rode kleur die de ondergaande zon vertegenwoordigt en het feit dat het Zuivere Land in het Westen ligt.

Amoghasiddhi Boeddha
Amoghasiddhi is in het Tibetaans boeddhisme een van de vijf dhyani Boeddha’s.Amoghasiddhi is de Boeddha van het noorden, het gezuiverde element lucht en de kleur groen.

Volgens het commentaar van Chogyam Trungpa in zijn versie van het Tibetaans Dodenboek, verschijnt Amoghasiddhi op de vijfde dag aan de overledene in de bardo of tussen-staat, tussen overlijden en wedergeboorte. Samen met Amoghasiddhi verschijnt het vage licht van ‘het rijk van de jaloerse goden’ en de overledene moet een keuze maken tussen het heldere en vage licht. Amitabha zou volgens dit commentaar aan deze dag voorafgaan en op de volgende, de zesde dag, alle 42 vredige godheden verschijnen. Amoghasiddhi is van de karma (handeling)-familie. Hij verschijnt uit het ‘Rijk van de Vergaarde Daden’. De familie is verbonden aan ‘daden, vervulling en doeltreffendheid’, is krachtig en wordt als vernietigend beschouwd. Amoghasiddhi betekent ‘het volbrengen van alle daden, van alle vermogens’ (siddhi’s). In zijn hand houdt hij een gekruiste vajra. Hij zit op een shang shang troon , een soort garoeda vogel.
Zijn gezellin is Samaya-Taras, de ‘redster van het Heilige Woord’ (Samaya), de daadwerkelijke vervulling van de omstandigheden van het ogenblik. Er zijn twee mannelijke en twee vrouwelijke bodhisattva’s die hen begeleiden: Vajrapani (vajrahouder, symboliseert geweldige energie), Sarvanivaranaviskambhin, de ‘Zuiveraar van Alle Hindernissen’ en Gandha en Naivedya. Gandha is de bodhisattva van geurstof en draagt extracten bij zich van allerlei kruiden (die de zintuiglijke waarnemingen representeren). Naivedya offert voedsel voor ‘vaardig handelen’.

Vairocana Boeddha

oṃ vai ro ca na hūm

Boeddha Vairocana is de oorspronkelijke, fundamentele Boeddha van het universum – de kosmische Boeddha, en hij wordt gezien als de belichaming van het boeddhistische concept van leegte (Sunyata). Hij wordt centraal afgebeeld, zijn kleur is wit. Vairocana bewerkstelligt de omzet

ting van onwetendheid in wijsheid. Hij wordt meestal afgebeeld  met de Dharmachakra-mudra (ook bekend als de mudra van de leer van het wiel van Dharma). Deze mudra wordt gevormd wanneer de duim en wijsvinger van beide handen elkaar raken aan hun uiteinden om een cirkel te vormen. „Om namo bhagavate sarva durgati parisodhana rajaya tathagatayarhate samyaksambudhaya tadyatha Om sodhane sodhane sarva papam visodhana suddhe visuddhe sarva karmavarana visodhanaye svaha!”

 

SAKYAMUNI

oṃ muni muni mahāmuniye svāhā

Śākyamuni is een naam voor het nirmana-kāya-aspect van de Boeddha en wordt daarom door boeddhisten beschouwd als synoniem met de historische Boeddha. In vroege teksten wordt de Boeddha meestal Bhagavat of “de Gezegende” genoemd, of als zijn clannaam Gautama (Pāli Gotama).  We noemen hem “de Boeddha”. Boeddha is het voltooid deelwoord van het werkwoord budh (‘ontwaken’) en betekent dus ‘ontwaakt’. Er wordt gezegd dat de historische Boeddha opgroeide in een luxe leven, maar zich aansloot bij een groep asceten die op zoek waren naar de weg voorbij de dood. Vervolgens verliet hij ook de strenge ascese en zocht een middenweg tussen hedonisme en asecticisme die hem in staat stelde een beslissende doorbraak te maken die bekend staat als bodhi, ontwaken, meestal vertaald als verlichting. Hij bracht de rest van zijn leven door met het onderwijzen van anderen hoe zij ook konden ontwaken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MEDICIJNBOEDDHAVLAGGEN

 

 

mantra:
oṃ bhe ṣa dzye bhe ṣa dzye ma hā bhe ṣa dzye rā dza ye sa mu dga te svā hā
uitspraak:
om beh ka dze-yah beh ka dze-yah ma ha beh ka dze-yah la dza sah mo kyah deh sowa ha

Het verhaal van Bhaiṣajyaguru, de medicijnboeddha, gaat terug tot het vroege boeddhisme, maar zijn oorsprong is onduidelijk, misschien gerelateerd aan teksten waarin de historische Boeddha wordt beschreven als een arts die komt om de kwalen van de wereld te genezen. Bhaiṣajyarāja is de naam van een Bodhisattva in de Saddharma Puṇḍarīka of Witte Lotus Sūtra die zichzelf offert als een offer aan de Boeddha. Hij wordt afgebeeld als diepblauw van kleur, gekleed in bhikṣu’s gewaden, zijn bedelnap (of is het een medicijnpot) in zijn linkerhand houdend en met zijn rechterhand de varada mudra makend. Varada betekent ‘wensen inwilligen, een zegen verlenen, klaar om verzoeken te vervullen of gebeden te beantwoorden’. In Tibetaanse afbeeldingen groeit een myrobalan-plant, waarvan men denkt dat het een wondermiddel is, uit de kom.