LARUNG GAR Nieuws

Eerder heeft de TSG bericht over de afbraak van Larung Gar.
Meer dan de helft van de woningen is vernietigd. Meer dan de helft van de aanwezige monniken, nonnen en leken is weggegaan of afgevoerd.
Leden van de Communistische Partij van China kregen de leiding over Larung Gar.
Het dieptepunt van afgelopen jaar was misschien wel de zelfdoding van een non, Tsering Dolma, in juli 2017, zij zou  Larung Gar moeten verlaten.
30 September 2017 was de door China beoogde datum dat de ‘opschoning’ van Larung Gar gereed zou zijn.
Er komt moeizaam nieuws naar buiten over Larung Gar.

Op 19 december 2017 verscheen op Tibet.net een interview met een monnik van een jaar of twintig, Tsering, die als student in Larung Gar verbleef.
Er zijn inmiddels meer dan twee maanden verstreken sinds de deadline die China zich gesteld had om de sloop van Larung Gar te voltooien.
De sloop van ’s werelds grootste Tibetaans boeddhistische academie, heeft geresulteerd in het afbreken van zeker 4725 woningen en de uitwijzing van minstens 4825 monniken, nonnen en lekenstudenten van het instituut, aldus de website van de Centrale Tibetaanse Regering.

Uit rapporten blijkt dat een groot aantal bewoners die werd uitgeet hier mentale onder heeft geleden en de gevolgen daarvan zijn nog steeds merkbaar.
Exclusief aan de UN en Human Rights Desk van DIIR, vertelde Tsering dat de monniken, zonder vaste verblijfplaats, er nu alleen voorstaan.

“Sommige monniken werden zelfs gedwongen om uit te treden na hun uitzetting, terwijl een paar gelukkigen erin slaagden zich bij andere kloosters aan te sluiten,” zei Tsering.
Wat de nonnen betreft, had het instituut, gezien hun veiligheid, geregeld dat ze in  nonnenkloosters in de regio zouden blijven.
Concrete informatie over de status van de verdreven monniken en nonnen en hun welzijn is echter nog steeds moeilijk te verkrijgen, aangezien de Chinese autoriteiten een streng (online) controlesysteem in het gebied hebben aangelegd en het toezicht op de lokale bevolking hebben geïntensiveerd.
Recente informatie die DI, de VN, EU & Human Rights Desk ontvangen hebben,  onthulde dat de omvang van de fysieke vernietiging die aan het licht is gekomen slechts een klein deel vormt van de totale verwoesting die is veroorzaakt.
De impact van de sloop gaat verder dan fysieke sloop, omdat de bewoners en studenten van het instituut “diep getroffen” zijn, zowel psychologisch als fysiek.
“Degenen die zijn uitgezet, en sommige Tibetaanse nonnen, en zelfs sommige Chinese studenten, werden depressief”, zei Tsering.
“Ik heb geen monniken gezien die hun verstand verloren, maar ze waren desalniettemin zwaar getroffen omdat er geen mogelijkheid is om tegen de schendingen van hun fundamentele grondrechten op te komen, in tegenstelling tot wat in de Chinese wetten en grondwetartikelen staat,” zei Tsering.
De hardhandigheid van de Chinese autoriteiten en het negeren van zowel de rechten als de gevoelens van de inwoners van Larung Gar is niet alleen onmenselijk maar ook onwettig. “De autoriteiten vertelden ons dat het Xi Jinping’s order was en de order van hogere autoriteiten, en dat was het dan. ‘Als orders niet worden nageleefd, is het niet eenvoudig’. Ze vertelden ons met het nodige leedvermaak dat en ‘de lucht toebehoort aan de Chinese Communistische Partij en ook de aarde’, wat heel waar is in termen van Tibet, aangezien Tibet onder de CCP staat en ze kunnen doen wat ze willen. De politie, de banken, alles in Tibet wordt gecontroleerd door CCP, “legde Tsering uit.
Tsering weerlegde de redenen die door de Chinese autoriteiten waren gegeven voor sloop in Larung Gar, zoals overbevolking en ontoereikend beheer van woningen en riolering.
In plaats daarvan zei hij dat het de groeiende invloed van het instituut was die de autoriteiten vreesden.
“De Khenpos [boeddhistische abten] van Larung Gar hebben veel Chinese studenten en volgers in China en hebben daar een sterke invloed. De Chinese overheid vreest een dergelijke groeiende invloed. Larung Gar onderneemt ook initiatieven voor HIV / AIDS-bewustwording in Tibetaanse gebieden. Er zijn een aantal overheidsprojecten over HIV / AIDS, maar die zijn niet zo effectief geweest als die van de Khenpos-inspanningen. Tibetanen letten op het advies van Khenpos vanwege hun spirituele profiel, en de informele Tibetaanse taal bereikt de lokale bewoners beter dan informatie van de  Chinezen,” zei Tsering.
Vandaag de dag staat Larung Gar nog steeds onder strenge beveiliging met een grote aanwezigheid van politiediensten die zowel in uniform als in burgerkleding aanwezig zijn. Volgens betrouwbare bronnen is de Special Police Force (de SWAT-eenheden van de VRC, die in het Chinees de t’ngng wordt genoemd) de primaire politie-eenheid die in Larung Gar onderdrukking en intimidatie uitoefent. Tsering meldde dat in Serthar, het graafschap waarin Larung Gar is gevestigd, ten minste 500 leden van de Speciale Politie zijn geplaatst, en een aanzienlijk aantal Tè jĭngs zijn ook aanwezig in het nabijgelegen Tibetaanse graafschap Drakgo. Wat betreft verzet en protest van de plaatselijke studenten tegen de sloop wees Tsering op: “Als we protesteren, kunnen ze ons gemakkelijk onderdrukken. Dus wij zijn degenen die uiteindelijk onoverkomelijke verliezen zullen lijden. ”

Verschillende bronnen hebben inmiddels gemeld dat de situatie in Tibet een van de minst vrije, minst veilige is, in de hele wereld.
Human Rights Watch meldt dat er geen vrijheid van meningsuiting en geen vrijheid van religie bestaat in Tibet.
WAT IS LARUNG GAR?
Het Boeddhistische instituut Larung Gar werd in 1980 gesticht in Serthar door de Tibetaans Boeddhistische leraar khenpo Jigme Puntsok. Op het hoogtepunt woonden en studeerden er rond de 10.000 monniken, nonnen en leken.
WAT GEBEURT ER MET LARUNG GAR?
In 2016 kwamen de alarmerende berichten binnen dat de Chinese autoriteiten waren begonnen met het vernietigen van woningen in het enorme Tibetaans Boeddhistische centrum Larung Gar. Het centrum Larung Gar was zo bijzonder omdat studenten, nonnen en monniken uit alle windrichtingen samen kwamen om het Tibetaans Boeddhisme te bestuderen en te beoefenen, Tibetanen én Chinezen.
Zeker 5000 mensen werden verzocht weg te gaan uit Larung Gar door de Chinese autoriteiten, en zij werden uiteindelijk afgevoerd met bussen naar hun dorp/stad van herkomst. Verschillende berichten spreken over arrestaties, heropvoeding, en opsluiting van nonnen en monniken die Garung Lar onvrijwillig verlieten.
Sommigen reisden naar de provincie Golog, waar zij onderdak vonden in het Tsidaklooster op uitnodiging van Khenpo Rigdar.
Verder moesten alle mensen echt ‘naar huis’. Voor hen was Larung Gar thuis.
In april 2017 werden 250 nonnen ‘verwijderd’ uit Larung Gar, hun woningen met de grond gelijk gemaakt. De vernietiging van Larung Gar lijkt door te gaan tot de dag van vandaag.
Bekijk hier een filmpje over Larung Gar.
Lees verder: Verdwijnt Larung Gar?

Bronnen: Tibetan Center for Human Rights and Democracy; https://www.freetibet.org/larung-gar ;
www.h.w.org/world-report/2017/country-chapters/china-and-tibet; Tibet.net